Het leuke aan Internet

Enige tijd terug ging ik eens op zoek naar naamgenoten via Google. Ik wist dat wij in Frankrijk nog verre familie moesten hebben: mijn grootvader was van Wallonië en zijn vader was Fransman. Ik herinner me van in mijn jeugd dat we in Frankrijk soms familie ontmoetten niet zo ver van Compiègne. Ik stam af van een schippersfamilie en wij kwamen met ons binnenschip veel in Frankrijk.
Ik vond iemand met de naam Christian Coclez (net zoals mijn broer). Ik trok mijn stoute schoenen aan en schreef in mijn beste Frans een email naar Christian (nie simpel). Ik kreeg al vlug een mailtje terug en wat bleek? Christian is de kleinzoon van het verre familielid Ernest, welke ik mij nog herinnerde van uit mijn jeugd. Hij zelf is de zoon van Roland Coclez – mijn grootvader en mijn oudere broer noemen beide ook Roland Coclez. Nog meer? Zijn zoon noemt… Clement Coclez. Het is allemaal toch even slikken hoor!
Ik mail terug dat ik volgend jaar te voet naar Compostela ga, en daar Compiègne op mijn route ligt, ik wel zou willen kennis maken met deze tak van de familie.
Kreeg mailtje terug dat ze heel graag met mij zouden kennis maken en dat ze ter gelegenheid van mijn bezoek een etentje zouden organiseren met de rest van de familie. En als kers op de taart bieden ze me, om te overnachten, een leegstaande studio naast hun huis aan.
Vandaag kreeg ik opnieuw een berichtje via Facebook van een ander familielid aldaar en begin ik de familiestamboom beetje bij beetje te snappen.

Het Zoniënwoud

Zeer mooi, zonnig weer. Weer om te gaan wandelen dus. De grote rugzak nog maar eens opgevuld om te wennen aan wandelen met een zware rugzak.
Gezien de herfst de mooiste periode is om in het bos te wandelen zocht ik in de Dagstapper Vlaams-Brabant naar de tocht door het Zoniënwoud.
Om 10 uur stalde ik de wagen op de parking van CC De Bosuil in Jezus-Eik en maakte me klaar voor vertrek. Het was nog behoorlijk fris, dus kon ik een fleece en een vest verdragen.
De lus maakte achtereenvolgens gebruik van GR512, GR126 en GR 579. Het was dus goed opletten en de beschrijving nauwlettend volgen.
Voor de middag liep ik letterlijk alleen in het bos en van zodra ik buiten het geluidsbereik was van de nabijgelegen Brusselse ring was het heerlijk rustig wandelen. Niet alleen het Zoniënwoud werd doorkruist, ook het prachtige park Tournay-Solvay, waar ik op een bank mijn boterhammetjes at, en enkele kleinere parken in Watermaal-Bosvoorde en Oudergem. Een echte aanrader dus…
Hier een foto-impressie:
http://picasaweb.google.com/clement.coclez/20081029DagstapperZoniNwoud

Voorbereidingen

Het is zo te zien weer even geleden dat ik nog iets neerschreef in het blog…
Ik zit nochtans niet stil hoor, als nieuw bruggepensioneerde moet je je bezig houden:
Tweemaal in de week fitnessen, dinsdag namiddag lessen computertechnologie, donderdag voormiddag Spaanse les.
Spaanse les volg ik ter voorbereiding van mijn tocht naar Compostela volgend jaar. Op enkele maande leer je natuurlijk geen taal, maar wat ik er van over hou, is meegenomen. Niet gemakkelijk overigens, ik heb nog maar twee effectieve lessen gehad en hield er al hoofdpijn aan over.
De vertrekdatum ligt +/- vast: Pasen 2009 (12 april)
Morgen zaterdag ga ik nog eens naar het Compostela genootschap in Mechelen voor documentatie allerlei: het wordt tijd dat ik een definitieve route uitstippel.
Hier alvast de Spaanse route:
http://maps.google.com/maps/ms?hl=nl&ie=UTF8&msa=0&msid=109093024791448613901.00044a486b48c17451f84&z=7 Het is praktisch zeker dat ik de kustroute en de Camino Primitivo ga volgen maar de weg door Frankrijk ligt nog niet zeker vast: ik denk over Parijs en Tours te gaan.
Tips zijn steeds welkom
Hasta pronto

Opdracht volbracht

Het is ons gelukt, met een nog voltallig team stapten we na 24 uur over de eindstreep recht naar het podium. Het was zwaar, maar ze kregen ons niet klein...
Meer foto' ziet u hier: http://picasaweb.google.com/clement.coclez/2008830OxfamTraikWalker

We zijn er klaar voor…

Ja, we zijn er klaar voor; de Oxfam Trailwalker 2008. Volgende week vrijdag vertrekken we met pak en zak richting Eupen voor de eerste editie van dit megawandelevenement door de Hoge Venen. Zaterdagmorgen starten we om 7 uur met ons team van 4 man. (ahum; 3 man en 1 vrouwke, maar ze heeft al bewezen dat ze haar mannetje kan staan).
Wij hebben voor dit weekend een appartement gehuurd in Robertville, om zo nog een dagje langer te kunnen genieten van deze zeer mooie streek: http://www.drylescourtis.com/
Onze sponsoring is, met dank aan alle vrijgevige weldoeners, in orde. Onze ploegkapitein is zelfs zo zeker van zijn stuk dat hij, om zeker te zijn dat we hetzelfde ploegnummer konden behouden (66), ons al liet inschrijven voor de editie van 2009.
Gisteren, zaterdag 23 augustus, zijn we nog even gaan genieten van een wandeling door de Hoge Venen vertrekkende in Sourbrodt. Gewoonweg prachtig van parcours met, ondanks de mindere weersomstandigheden, zeer mooie uitzichten en de typische zompige wegen door de venen. Ik ben er van overtuigd dat wij hier en daar wel op een stukje zullen gewandeld hebben waar we volgende week ook langs komen.
Nu nog met z’n allen nog duimen dat dit (dream)team de volle 100 km zonder kleerscheuren mag uitwandelen.
De teams volgen:
Onderweg wordt de passage van elk team genoteerd aan elk checkpoint. De voortgang van elk team kan live gevolgd worden op http://www.oxfamsol.be/nl.

Dagstapper Gottem 23 km

Een tweede oefentocht met de rugzak bracht mij naar het vlasdorp Gottem, eveneens een wandeling uit de dagstapper Oost-Vlaanderen. De GR129 bracht mij eerst naar het Leiekanaal. Even later brengt m’n gids me naar de oude Leiearm welke ik eerst langs de ene kant en later weer via de GR128 langs de andere zijde bewandel. Bewandel is hier misschien niet het juiste woord; de netels stonden zo hoog en dicht dat het hier en daar een enge bedoening was om er door te komen. Omdat het vandaag zo warm ging worden had ik dan nog het lumineuze idee gehad mijn korte wandelbroek aan te trekken, met alle gevolgen vandien… Schijnbaar goed tegen reuma? Verder ging het via landelijke wegen langs Grammene, waar ik mijn boterhammetjes op een bankje nuttigde, Wontergem, Dentergem terug naar Gottem. Ondanks me ingesmeerd te hebben met Deet, vandaag 3 insectenbeten verzameld!
Enkele foto’s zie je hier: http://picasaweb.google.com/clement.coclez/200886DagstapperGottem
Ik kan moeilijk zeggen dat ik het al gewoon ben maar de rugzak bezorgde me minder last dan vorige wandeling; zelfde gewicht maar hier en daar wat beter aangespannen.
Op naar de volgende tocht, misschien volgende week.

Dagstapper Moerbeke 25 km

Een beetje als voorbereiding om volgend jaar naar Compostella te gaan, heb ik woensdag 30 juli voor het eerst kennis gemaakt met de dagstapper formule. Om te beginnen wou ik niet te ver van huis gaan, waarom? Weet ik ook niet. Ik koos voor de lusvormige wandeling van 25 km die vertrekt in Moerbeke-Waas uit de dagstapper Oost-Vlaanderen. De benodigde blaadjes uit de dagstapper werden vergroot gekopieerd op A4, zodat ik niet steeds mijn leesbril moest uithalen.
Ik heb ondertussen wel al wat wandelingen op de teller staan, maar met een zware rugzak rondhotsen is nog heel andere koek. Mijn splinternieuwe rugzak werd volgestouwd totdat ik een totaal gewicht van 14,5 kg te torsen kreeg met inbegrip van 2 liter water en enkele boterhammetjes.
Toen ik om 9.50 uur mijn rugzak omgespte en met de wandelstokken in aanslag op pad trok voelde het toch even vreemd aan. Ik had het gevoel dat de mensen me nastaarden, en daar ik niet zo een showbeest ben, was het wel even wennen.
De wandeling ging gedeeltelijk langs de GR 122, het Liniewandelpad en het Reynaertpad. Mijn boterhammen heb ik ergens in Eksaarde, zittend op de staantribune van een voetbalveld verorberd terwijl de zware stapschoenen even uitmochten om de voetjes te luchten. Het was plakkend warm weer en zoals gewoonlijk wisten de dazen mij te vinden en bedachten mij met een beet op de arm. Om precies 16 uur stapte ik moe en bezweet in de auto huiswaarts.
Wat heb ik nu geleerd deze eerste rugzaktocht? Dat 2 liter water niet teveel is bij zo een warm weer en dat je beter geen drankgelegenheid voorbij stapt als je al enkele uren onderweg bent want het laatste uur stond ik droog. Dat het nog even wennen zal zijn aan een zware rugzak, ook al tracht je je te beperken tot het uiterste minimum aan bagage. Dat de insecten mij steeds overal vinden, maar dat wist ik eigenlijk al.
Enkele foto’s vindt je hier: http://picasaweb.google.com/clement.coclez/2008730DagstapperOostVlaanderenMoerbeke
De formule bevalt me wel en ik zal spoedig opnieuw op pad gaan. Naar waar, dat weet ik nog niet onmiddellijk. Er staan 15 wandelingen in de dagstapper Oost-Vlaanderen en die van Vlaams-Brabant ligt ook nog in de kast…